Türkiye turizm rekabetçilik endeksi’nde 43’üncü sırada

Dünya Ekonomik Forumu, Eylül ayı başında 2019 Seyahat ve Turizm Rekabet Endeksi adlı raporunu yayımladı. Dünya seyahat ve turizm gelirlerinin %98’ini oluşturan 140 ülkenin, 4 ana başlık, 14 alt başlıkta değerlendirildiği ve sıralandığı çalışmada Türkiye bu yıl 43’üncü sırada yer aldı. İki yılda bir yapılan endeksin 2017 ve 2015 sıralamalarında Türkiye 44’üncü konumdaydı. Endekste gelişmiş ülkeler üstünlüklerini korurken, özellikle Balkanlar, Doğu Avrupa, Güney Asya ve Kuzey Afrika bölgelerinde orta-gelirli ülkelerin önemli mesafe kaydettiği görüldü. Bununla beraber, rapor turizmin geleceğine önemli ikaz noktalarına işaret ediyor. Gelişmekte olan ülkelerin karşılaştığı büyük ziyaretçi sayısı artışları, turistik bölgelerde altyapı üzerinde yoğun baskı oluşturmanın yanı sıra, oluşan tesisleşme ihtiyacı neticesinde kültürel ve doğal varlıkları tehdit edebiliyor. Nitekim sürdürülebilir çevre alt başlığını oluşturan orman örtüsü değişimi, su stresi, atık su arıtma ve tehdit altındaki türler değişkenlerinde son iki yılda olumsuz hareket bunu doğruluyor.

Endekste Türkiye Batı Avrupa’nın ardından dünyanın en rekabetçi turizm bölgesi olan Güney Avrupa içerisinde sınıflanmış durumda. Bölgede Türkiye ile birlikte İspanya İtalya, Portekiz, Yunanistan Hırvatistan ve Malta yer alıyor. Türkiye’nin son iki yılda turizmin önceliklendirilmesi açısından Avrupa’nın en çok gelişim kaydeden ülkesi olması ve hava ulaşımı altyapısı üstünlüğünü koruması değerli olsa da rakiplerine karşı göreceli olarak düşük puan aldığı sürdürülebilir çevre alanını önemsemekte fayda var. Zira kıyı turizminin önemli bir yer tuttuğu ve yakın gelecekte tutmaya devam edeceği Akdeniz’de turizm destinasyonlarının gelecekteki cazibesi bugün atılacak adımlara bağlı olacak.

Ağırlıklı olarak doğal kaynakların tüketimine ve düşük maliyetli işgücüne dayalı bir turizm sektörü, ülkeler için sürdürülebilir büyüme patikası çizmekten oldukça uzak oluyor. Bu açıdan hem Türkiye’nin hem de gelişmekte olan diğer turizm ülkelerinin kaynaklarını sektörün devamlılığını uzun vadede garanti altına alacak olan insan kaynağı ve çevresel yatırımlara yönlendirmesi gerekecektir.